چه سخت و دردناک است از دست دادن مادرانی که یک دنیا عشق و پایداری بودند.
مادرانی که یک لحظه از خاوران و ستمی که به آن ها و دیگر خانواده ها رفته است، غافل نشدند و برای دادخواهی نفس کشیدند و زندگی را تاب آوردند.
چگونه می توان جای خالی شان را پر کرد و شمع وجودشان را روشن نگاه داشت؟
این غم بزرگ را به خانواده محترم پناهی تسلیت می گوییم.
یاد این زن مقاوم و پسرش مهرداد که در شهریور 67 همراه دیگر عزیزان مان به دار آویخته شد، همواره در دل های ما زنده و گرامی خواهد ماند.
مادر پناهی عزیزمان صبح(پنج شنبه- 20 شهریور) در بهشت زهرا به خاک سپرده شد.
یاد و خاطرش گرامی باد
