سال 88 هدف گلوله قرار گرفت: او فقط 32سال داشت ,از او يك دختر 7ساله به يادگار مانده...

خانواده اش می گوید در تاریخ ٢٥ خرداد، حدود ساعت ۲۰:۳۰ همراه برادرش با موتور از حوالی میدان آزادی می‌گذشتند. حسین با دیدن جمعیت و درگیری‌های خیابانی، برای اطلاع از ماجرا، از برادرش جدا می شود. برادرش با شنیدن صدای تیراندازی از جمعیت فاصله می گیرد، و پس از مدتی انتظار بی نتیجه به خانه باز می گردد. تلاش وی برای تماس با تلفن همراه حسین بی نتیجه می ماند. ساعاتی بعد، فرد ناشناسی از تلفن همراه «حسین طوفانپور» با خانواده تماس می گیرد و به آن‌ها خبر می دهد که دست فرزندشان تیر خورده و به بیمارستان حضرت رسول برده شده است.

شهید روز ۲۵ خرداد ۱۳۸۸ بود. «حسین طوفانپور» تنها ۳۲ سال داشت که در میدان آزادی به طرز نامشخصی هدف گلوله قرار گرفت و شهید شد. مادرش می پرسد: « بای ذنب قتلت (به کدامین گناه کشته شد؟)»

خانواده چند روز بعد از این تماس تلفنی سرگردان بود چراکه در بیمارستان حضرت رسول و سایر بیمارستان ها حسین را پیدا نکردند؛ اما سر انجام در روز ٢٩ خرداد خانواده، پیکر شهید را در پزشکی قانونی کهریزک شناسایی کردند.

وقتی خانواده پیکر بی جان او را دید غیر از گلوله ای که به دستش شلیک شده بود جراحت های دیگری نیز بر روی بدنش مشخص بود. جای گلوله در ساق دست، ناحیۀ پهلو و کمر مشاهده می شد و نیز شکستگی بازو و کبودی پشت گردن داشت. همچنین وجود زخم عمیقی در پشت سر وی که با پنبه پر شده بود، توسط خانواده اش گزارش شد.

در مورد چگونگی شهادت حسین پس از اینکه به ساق دست وی تیراندازی شده، اطلاعات زیادی در دست نیست؛ مسئولان نیز اطلاعاتی در این مورد در اختیار خانواده قرار نداده‌اند. او در روز ٣١ خرداد ١٣٨٨ در گورستان بهشت زهرای تهران در قطعه ۲۳۳ به خاک سپرده شد.

مسئولان دادگاه انقلاب در ابتدا از پس دادن جسد حسین امتناع کردند. بنا به گفته‌ خانواده از آن‌ها درخواست پرداخت پنج تا ده میلیون تومان پول حق تیر کردند. سپس با تلاش‌ها و پیگیری‌های مادر، مسئولان به ظاهر قانع شدند که ایشان سیاسی نبوده و فقط یک رهگذر معمولی بوده است و از گرفتن پول منصرف شدند و جسد را به خانواده تحویل دادند. جسد با این تعهد به خانواده تحویل داده شد که هیچ مراسمی در منزل یا مسجد برای او برگزار نشود .

مراجع قضایی به خانواده حسین قول دادند که به جرایم قاتل یا قاتلان رسیدگی می کنند و اگر آن‌ها فقط از طریق قانون پیگیر ماجرا باشند شاید دیه هم به آن‌ها تعلق بگیرد اما تاکنون چشم انتظاری خانواده برای شناسایی قاتل و یا قاتلان بی نتیجه مانده است.

مادر حسین اهل مصاحبه کردن نیست و تنها یک مصاحبه از او منتشر شده است. این مادر داغدیده در تنها گفت و گویی که داشته خاطرات آن روز را مرور کرده و گفته است: «به ما گفتند بر اثر اصابت گلوله فوت کرده اما نگفتند چرا گلوله به او زده اند. نگفتند چه کسی او را با گلوله هدف قرار داد و چرا؟ شکایت ما هم که بی نتیجه ماند. دادگاهی تشکیل نشده سخن از پرداخت دیه به میان آوردند و ما دیگر ناامید شدیم از دادخواهی.»

«حسین طوفانپور» زمانی که کشته شد یک دختر کوچک ۷ ساله داشت که برای مدت ها به دلیل وابستگی عاطفی که به پدر داشت به او ماجرای کشته شدن پدر را نگفتند.