محمدصدیق کبودوند؛ 5 سال زندان بدون مرخصی

کمیته دانشجویی دفاع از زندانیان سیاسی: به گفته همسر محمد صدیق کبودوند رئیس سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان وضعیت سلامتی وی در زندان وخیم است و اگر بی توجهی به وضعیت سلامت و نارسایی قلبی او ادامه پیدا کند می تواند برای وی خطر جانی به همراه داشته باشد.

آقای کبودوند در اعتراض به رعایت نشدن حقوقش در ۲۴ بهمن ماه دست به اعتصاب غذا زد. یکی از خواسته های او دیدن فرزند بیمارش در بیمارستان بود که یک هفته بعد در تاریخ اول اسفند مسولان قضایی به شرط شکستن اعتصاب غذا او را به ملاقات فرزندش در بیمارستان بردند.

پریناز باغبان حسنی، همسر با بیان اینکه همسرش پس از گذشت ۵ سال از دوران حبسش از داشتن یک روز مرخصی نیز محروم بوده و هنوز مسولان قضایی نسبت به خواسته های دیگر این زندانی پاسخی نداده اند به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران می گوید: «وضعیت جسمی و روحی همسرم اصلا خوب نیست و بعد از ملاقات با فرزند بیمارمان وضع روحیش بدتر هم شده است. او نیاز دارد که برای معالجه قلب و پروستاتش به بیمارستان منتقل شود. سه بار در زندان سکته قلبی کرد که به گفته خود پزشکان زندان او باید برای معالجه به خارج زندان فرستاده می شد اما این اتفاق نیفتاد. دو ماه پیش پس از پیگیری های ما او را برای انجام آزمایش به بیمارستان منتقل کردند و پزشکان متخصص تشخیص دادند که قلبش نیاز به آنژیو دارد و پروستاتش نیز باید جراحی شود. اما هنوز پس از گذشت دو ماه مسولان قضایی اجازه اعزام ایشان را به بیمارستان نداده اند و اکنون هم با وضعیت بحرانی پسرش اضطراب و نگرانی اش بیشتر شده است که اینها همگی برای قلبش مضر است.»

خانم باغبان حسنی با اظهار اینکه اگر به خواسته های او پاسخی داده نشود او دوباره دست به اعتصاب غذا خواهد زد گفت: «او اعتصایش را شکست چون مسولان قول رسیدگی داده بودند. محمد یک هفته در اعتصاب غذا بود و شکستن اعتصابش را شامل شرط هایی کرده بود که یکی از آنها اجازه دیدن فرزند بیمارش در بیمارستان بود، بالاخره روز دوشنبه ( اول اسفند) مسولان قضایی این شرط را پذیرفتند و او نیز اعتصابش را پس از یک هفته شکست. اما متاسفانه هنوز به خواسته های دیگرش رسیدگی نشده است.»

محمد صدیق کبودوند، دبیر سازمان حقوق بشر کردستان و مدیر مسول نشریه “پیام مردم” در سال ۱۳۸۶ بازداشت شد و یک سال بعد در دادگاه انقلاب تهران به جرم نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی از طریق تشکیل “سازمان حقوق بشر کردستان” و فعالیت در آن به ۱۱ سال حبس محکوم شد. او در دوران محکومیت خود از حقوق عادی یک زندانی مانند مرخصِی، ملاقات حضوری و درمان پزشکی مناسب و به هنگام محروم بوده است. او همچنین دارای پسر ۲۲ ساله ای است که مبتلا به بیماری سرطان است. او پس از آنکه با درخواست ملاقات با فرزندش موافقت نشده بود در تاریخ ۲۴ بهمن ماه دست به اعتصاب غذا زد و اعلام کرد تا به درخواست هایش رسیدگی نشود اعتصایش را نمی شکند.

همسر محمد صدیق کبودوند در مورد درخواستش از مسولان قوه قضاییه گفت: «خواسته ام این است که مسولان قضایی یک مقدار با وجدان تر برخورد کنند. اگر نگاهی به پرونده کبودوند بیندازند می بینند که او هیچ خلافی نکرده است جز اینکه وضعیت مردم محروم را در هفته نامه اش عنوان می کرد. این حق نیست که زندانی پس از گذشت ۵ سال حتی یک روز هم مرخصی نداشته باشد و بیش از دو سال نیز از حق ملاقات حضوری محروم باشد، نه من و فرزندانش و نه خواهر و برادر آقای کبودوند هیچکدام نتوانسته ایم او را به صورت حضوری ملاقات کنیم. اینها در روحیه محمد وهمین طور فرزندانش که حتی یک روز هم یکدیگر را از نزدیک ندیده اند خیلی تاثیر گذاشته است. به اعتقاد من اگر این شرایط نبود و آقای کبودوند می توانست طبق روال به مرخصی بیاید و ملاقات حضوری داشته باشد شاید الان پسرمان در وضعیت روحی بهتری بود و بیماریش نیز نتیجه بهتری پیدا می کرد.»

پریناز باغبان حسنی همچنین با اشاره به وضعیت روحی نامناسب همسرش و استفاده از داروهای آرام بخش گفت: «در آخرین سکته ای که محمد داشت و من الان تاریخش را یادم نیست، بهداری زندان بدون درمان تخصصی به محمد داروهای آرام بخش و خواب آور می داد. در دو، سه هفته ای که برای ملاقات او می رفتیم می دیدیم که او حتی قادر به صحبت کردن نیست، در حرف هایش مرتب تپق می زد، متوجه محیط اطرافش نبود و خلاصه حواسش جمع نبود. این داروها بهرحال تاثیر خودشان را گذاشته اند. همین طور محیط زندان و محرومیت از حقوق عادی زندانی در روحیه او تاثیر گذاشته است، مسلما در روحیه هر زندانی تاثیر می گذارد و الان همچنان داروی آرام بخش مصرف می کند.»

همسر این زندانی در نهایت با اشاره به فعالان حقوق بشر گفت: «اگر فعالان حقوق بشر وضعیت کبودوند را مطرح کنند و فشار به مسولان قضایی بیاورند تا به درخواست های همسرم رسیدگی شود من و بچه ام خیلی خوشحال می شویم.»

محمد صدیق کبودوند از زمستان سال ۱۳۸۲ نشریه “پیام مردم” را به دو زبان کردی و فارسی در تهران و استان‌های کردنشین ایران منتشر می‌کرد و در فروردین سال ۱۳۸۴ “سازمان حقوق بشر کردستان” را تشکیل داد.

او در مراسم سال ۲۰۰۹ “جوایز مطبوعات بریتانیا” به عنوان “روزنامه‌نگار بین‌المللی سال” برگزیده شد و در زمستان سال ۱۳۸۷ نیز جایزه “هلمن–همت” سازمان دیده‌بان حقوق بشر به او داده شد.

همچنین وکیل محمد صدیق کبودوند خانم نسرین ستوده بود که پس از زندانی شدن این وکیل به ناچار همسر این زندانی به کارهای او رسیدگی می کند.